Procedura OOŚ wprowadzona została do systemu prawnego UE w 1985 roku. Zgodnie z tą procedurą duże projekty budowlane i/lub rozwoje, muszą przed rozpoczęciem realizacji zostać ocenione pod kątem wpływu, jaki mogą wywierać na środowisko, zarówno przyrodnicze, jak i na zdrowie i życie ludzi.
Obecnie system OOŚ Unii Europejskiej regulowany jest, po kilku wcześniejszych modyfikacjach, Dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/92/EU z dnia 31 grudnia 2011 roku, w sprawie oceny skutków wywieranych przez niektóre przedsięwzięcia publiczne i prywatne na środowisko, zmienionej Dyrektywą 214/52/EU z dnia 16 kwietnia 2014 roku – dalej Dyrektywa OOŚ. Poniżej zamieszczono link do tej Dyrektywy, uwzględniającej już zmiany wprowadzone w 2014 roku:
https://eur-lex.europa.eu/legal-content/EN/TXT/?uri=CELEX%3A02011L0092-20140515
Natomiast krótkie wprowadzenie do systemu OOŚ w unie Europejskiej wraz z podstawą prawną i poradnikami znajdują się tutaj:
Przeglądając powyższą stronę Komisji Europejskiej warto zwrócić uwagę na folder „Publikacje”, w tym na publikacje zawierające przewodniki po wybranych aspektach OOŚ oraz na interpretację zapisów Dyrektywy OOŚ zawartą w orzeczeniach Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, zebranych w publikacji z 2022 roku p.t.: „Environmental impact assessment of projects. Rulings of the Court of Justice of the European union”.
Dyrektywa OOŚ definiuje przedsięwzięcie bardzo szeroko (art. 1 ust. 2a), jako:
natomiast w załącznikach do Dyrektywy wymienione są rodzaje działalności i typy przedsięwzięć, które podlegają pełnej (Załącznik 1) lub niepełnej (Załącznik 2) procedurze OOŚ. Załącznik 1 i Załącznik 2 Dyrektyw zostały przytoczone na końcu niniejszego artykułu.
Pełna procedura OOŚ jest wymagana dla różnych projektów, takich jak np.
W przypadku innych projektów, m.in. rozwoju miast lub przemysłu, mniejszych dróg, rozwoju turystyki czy prac związanych z odwadnianiem terenów i usuwaniem skutków powodzi, poszczególne państwa członkowskie UE decydują o tym, czy będzie przeprowadzana OOŚ w poszczególnych przypadkach lub poprzez ustalenie konkretnych kryteriów (takich jak lokalizacja, wielkość lub rodzaj projektu) – procedura ta nazywa się procedurą scopingu.
W procesie oceny wpływu planowanego przedsięwzięcia na środowisko należy również odnieść się do przepisów regulujących takie aspekty, jak ochrona wód zgodnie z Ramową Dyrektywą Wodna, ochrona przyrody, zgodnie z tzw. Dyrektywą Ptasią i Dyrektywą Siedliskową i szereg innych.
Podstawowy katalog przepisów unijnych, które uwzględnia się w procesie OOŚ to:
https://eur-lex.europa.eu/legal-content/PL/TXT/HTML/?uri=CELEX:32009L0147
https://eur-lex.europa.eu/legal-content/PL/TXT/PDF/?uri=CELEX:01992L0043-20130701
https://eur-lex.europa.eu/legal-content/PL/TXT/HTML/?uri=CELEX:52020DC0380
https://eur-lex.europa.eu/legal-content/PL/TXT/HTML/?uri=CELEX:02000L0060-20141120
Szczególnie istotne w kontekście pozyskiwania funduszy z UE oraz z jednostek finansujących, takich jak, Bank Światowy, Europejski Bank Rozwoju itp., są zagadnienia:
EKO-KONSULT Spółka z o.o. ul. Narwicka 6, 80-557 Gdańsk + 48 58 554 31 38 (39) |
Napisz do nas: |
Oddział w Krakowie: 32-095 Modlnica, +48 669 890 009 |