Wsparcie Ukrainy w odbudowie infrastruktury energetycznej, transportowej oraz przemysłu, będzie wymagać wykorzystania środków międzynarodowych instytucji finansowych. Podstawowym warunkiem ich absorpcji jest wykorzystanie instrumentów zarządzania ochroną środowiska, służących ochronie zasobów naturalnych, zdrowia i dobrobytu społeczeństwa oraz poszczególnych jednostek. Jednym z głównych instrumentów polityki zrównoważonego rozwoju, w odniesieniu do przedsięwzięć [1] jest system ocen oddziaływania na środowisko.
W ostatnich dekadach ubiegłego stulecia w wielu krajach uznano potrzebę wdrożenia skutecznej polityki ochrony środowiska, służącej ochronie zasobów naturalnych, warunków zdrowotnych, dobrobytu społeczeństwa i warunków życia poszczególnych jednostek. Wyraziło się to wejściem tych krajów na ścieżkę tzw. „zrównoważonego rozwoju”. Do najbardziej skutecznych instrumentów polityki zrównoważonego rozwoju,
o charakterze prewencyjnym, należy system ocen oddziaływania na środowisko (system OOS).
Oceny oddziaływania na środowisko to systemowe, interdyscyplinarne identyfikowanie
i określanie (jakościowe i ilościowe) oddziaływań planowanych inwestycji lub innych działań z uwzględnieniem alternatywnych wariantów. Oceny te rozpatrują wpływ poszczególnych wariantów w fazach: budowy, eksploatacji i likwidacji inwestycji, na przyrodnicze, zdrowotne, kulturowe, społeczne i ekonomiczne komponenty środowiska w obszarze oddziaływań, z uwzględnieniem zachodzących w nim procesów.
Pojęcie oceny oddziaływania na środowisko obejmuje również procedurę przeprowadzaną przez podmioty/organy administracyjne na podstawie przepisów prawa, w tym przypadku dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady jak np. Dyrektywa 2014/52/UE z dnia 16 kwietnia 2014 r. zmieniająca Dyrektywę 2011/92/UE w sprawie oceny skutków wywieranych przez niektóre przedsięwzięcia publiczne i prywatne na środowisko. Procedury OOS w krajach unijnych uwzględniają również inne dyrektywy unijne oraz konwencje międzynarodowe.
Ocena oddziaływania na środowisko planowanych inwestycji jest długotrwałym i często etapowym procesem, zakończonym wydaniem pozwolenia na realizację inwestycji. Ma ona umożliwiać realizację celów rozwoju gospodarczego, przy ograniczaniu do minimum strat środowiskowych, a w miarę możliwości ich kompensowaniu.
W procesie OOS istnieje stała grupa czynności, składająca się z sekwencji następujących po sobie działań, w każdym krajowym systemie OOS. Na tych charakterystycznych czynnościach będą koncentrować się kolejne publikacje opracowywane w ramach cyklu EKO-KONSULT dla UKRAINY. Ujęcie zagadnień powinno pozwolić na stosowanie wytycznych i zaleceń przez relatywnie długi okres. Z upływem czasu niektóre treści będą wymagały uaktualnienia, nie tylko ze względu na zmiany w prawie i procedurach, ale także w związku z postępem w stosowanej praktyce OOS.
Tematyka materiałów informacyjnych będzie się koncentrować na wybranych kluczowych zagadnieniach z zakresu ocen oddziaływania na środowisko w odniesieniu do przedsięwzięć /planowanych inwestycji. Będą to m.in.:
- wybrane zagadnienia prawa UE,
- metody wykonywania ocen oddziaływania na środowisko,
- ustalanie zakresu raportu OOS,
- wykonywanie dokumentacji OOS
- proces konsultacji społecznych oraz opiniowania,
- udział organizacji ekologicznych w procedurze OOS,
- monitorowanie środowiska.
Poniżej przedstawiono przykładową tematykę materiałów informacyjnych. Nie wyczerpuje ona istotnych zagadnień i w trakcie opracowania może ulegać pewnym modyfikacjom.
[1] Przedsięwzięcie – każda planowana nowa działalność lub inwestycja oraz rozbudowa lub modernizacja istniejących inwestycji
EKO-KONSULT Spółka z o.o. ul. Narwicka 6, 80-557 Gdańsk + 48 58 554 31 38 (39) |
Napisz do nas: |
Oddział w Krakowie: 32-095 Modlnica, +48 669 890 009 |